Komentarze do Niedzielnej Liturgii

PRZYJŚCIE PANA
Człowiek rzadko myśli o śmierci. Zwłaszcza dzieci i młodzież mają życie wypełnione innymi problemami. Jej bliskość przeżywają przede wszystkim nieuleczalnie chorzy oraz starsi wiekiem. Bywa więc i tak, że wiadomość o śmierci ludzi przeraża, sprowadza depresję i załamanie.
Pan Jezus zna ludzkie życie. Jako nasz Wychowawca i Zbawiciel sam stał się człowiekiem i przeszedł przez wszystkie etapy naszej egzystencji, którą zakończył męką i śmiercią. Jezus oddał za nas swoje życie i bardzo zależy Mu na tym, żebyśmy wszyscy w sposób odpowiedzialny i dojrzały korzystali z czasu podarowanego nam przez Boga na ziemi. Gorąco też pragnie, ażeby każdy z nas żył tak, by chwila śmierci była radosnym spotkaniem z Nim, by była spotkaniem długo, bo przez całe życie, oczekiwanym.
Rozpoczynający się Adwent zwiastuje potrójne przychodzenie Jezusa: historyczne – zapowiedziane na początku dziejów ludzkości po zerwaniu przyjaźni z Bogiem przez pierwszych ludzi, liturgiczne – przeżywane każdego roku przez cztery tygodnie grudnia oraz ostateczne – przyjście Pana Jezusa do każdego z nas w chwili naszego konania. Śmierć jest przejściem w inną rzeczywistość, rozpoczyna nowe życie z Bogiem. Nie można zapominać ani też odkładać na później myśli o niej. Świadomość jej istnienia pomoże każdemu z nas dobrze wykorzystać życie, które jest Bożym darem i z którego każdy będzie musiał zdać Bogu sprawę.

bp Antoni Długosz